در این روزها، چشم انتظار خبری امیدوار کننده ایم یا پیشرفتی ناچیز حتا که از آن بوی بهبود به مشام برسد. در این روزها هر که را می بینی در لاکی فرو رفته، گوشه ای کز کرده یا درون گود است و به اوضاع می نگرد. در این روزها بیم و امید به هم آمیخته، غم ها مکرر است و شادی ها دوامی ندارد ولی کورسوی امید خاموش نمی شود. در این روزها هیچ چیز به اندازه ی سینما و ادبیات نمی تواند انسان را لحظه ای آرام کند و آنقدر هم هستند شعر و فیلم و داستان های خوب که تجربیات مشابه شرایط فعلی را به رویت بگشایند. در این روزها دیدن بوسه ی زن عنکبوتی را از دست ندهید. مدت ها بود از دیدن هیچ فیلمی اینقدر شگفت زده نشده بودم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر