چه هراس انگیزست
جنگ صلح آمیزست
چنگ می اندازد
دولت چنگیز ست
غرش تاریخ ست
ترکشِ «برخیز» ست
شور مشروطه ست این
ساعت تبریزست
روز و شب بیدارم
روزگارم چیزست
راه می پیماییم
جا نزن، تجویزست!
خشمناکیم اما
خونمان پاکیزه ست
سبزها سرخ آلود
چه بهار آمیز ست
صبح خواهد آمد
صبرمان سرریزست
۱ نظر:
معرکه بود این شعر
ارسال یک نظر